Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy znajduje się w kościele redemptorystów w Rzymie. Jej historia sięga XII wieku. Nic nie wiadomo o jej autorze, gdyż ikon zwykle nie oznacza się autografem czy adnotacją o miejscu czy dacie powstania, w myśl słów Ewangelii: „Trzeba, aby On wzrastał, a ja się umniejszał” (J 3, 30). Wiadomo, że ikony typu Matki Bożej Bolesnej były popularne w okresie średniowiecza na obszarach między Rusią a Grecją. Nie jest wykluczone, że autor obrazu był mnichem z świętej góry Atos (zob. str. 13).
teologia
Ikona – okno do nieba
Słowo „ikona” pochodzi z języka greckiego – εικων, eikón – i oznacza obraz, podobieństwo, wizerunek. W tradycji Kościoła Wschodniego ikona jest wyobrażeniem, który przedstawia wiernym miejsce obecności Boga i nośnik Jego łaski. Ikona posiada wielkie bogactwo duchowe. Ukazuje w całej pełni uczestnictwo człowieka w życiu Bożym poprzez świętość, gdyż przedstawia osobę, która tę świętość osiągnęła. Dlatego życie malarza ikon wymaga od niego modlitwy postu i umartwienia. Ikona nie jest malowana lecz pisana modlitwą i błogosławieństwem Ducha Świętego.
O kulcie obrazów – rozmowa z o. Szczepanem Praśkiewiczem
O teologicznej wymowie zwyczaju koronacji maryjnych obrazów z o. Szczepanem T. Praśkiewiczem OCD rozmawia Małgorzata Bochenek. Artykuł pochodzi z „Naszego dziennika„
Przesłanie ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Temat ikony koncentruje się na Męce krzyżowej, która czeka Jezusa. Obraz przedstawia cztery postaci: Dzieciątko Jezus, Dziewicę Maryję oraz archaniołów Michała i Gabriela. Niesione przez Archaniołów narzędzia przypominają, że Dzieciątko Jezus czeka kiedyś straszna śmierć krzyżowa.
Proces tworzenia ikony
Historia ikony sięga być może nawet XII wieku. Nic nie wiadomo o jej autorze, gdyż ikon zwykle nie oznacza się autografem czy adnotacją o miejscu czy dacie powstania. Wiadomo, że ikony typu Matki Bożej Bolesnej były popularne w okresie średniowiecza na obszarach między Rusią a Grecją. Nie jest wykluczone, że Autor obrazu był mnichem z świętej góry Athos.
Misja specjalna, czyli anioł w dialogu z Maryją
W szóstym miesiącu posiał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Mary pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiasta mi (Łk l, 26-28).
Reakcją na słowa Gabriela było za niepokojenie Maryi. Natychmiast jednak usiłowała dokładnie odczytać pozdrowienie.
Maryja w Kościele starożytnym – ks. Marek Starowieyski
I. Trudności i nieporozumienia
Stąd też rodzi się konieczność odpowiedzenia na pytanie, jak widzieli Maryję chrześcijanie pierwszych ośmiu wieków? Sobór Efeski w 431 roku, jak to zobaczymy, stanowi tu datę graniczną i przełomową.Człowiek nieobeznany z historią dogmatu i jego rozwojem, ale przystępujący do studiowania historii mariologii, w pierwszej chwili czuje się zagubiony. Z jednej strony, w krajach o szczególnie rozwiniętym kulcie maryjnym (w Polsce, Irlandii, Hiszpanii) spotyka się na co dzień z licznymi kościołami poświęconymi Maryi, z Jej świętami. Kult maryjny w tych krajach wywarł wielki wpływ na rozwój kultury chrześcijańskiej, co widać w literaturze, sztukach plastycznych, architekturze czy muzyce. Z drugiej jednak strony, wchodząc w historię mariologii – a od niej trzeba zaczynać studia mariologiczne pod grozą pogubienia się – od razu spotyka się z nikłymi wiadomościami i wzmiankami o Maryi: jest kilka razy zaledwie wspomniana w Piśmie świętym, niewiele miejsca poświęcają Jej pisarze kościelni II i III wieku. Nasuwa się więc pytanie, czy ten współczesny, tak gorliwie czczący Maryję Kościół jest tym samym Kościołem, który Jej niemalże nie zauważył? Na to pytanie negatywnie odpowiedziały niektóre ugrupowania protestanckie, które uznały mariologię za obcą narośl na ciele chrześcijaństwa, pochodzącą wprost z pogaństwa.
Redemptoris Mater – Jan Paweł II
Encyklika Redemptoris Mater – O błogosławionej Maryi Dziewicy w życiu pielgrzymującego Kościoła.
Czcigodni Bracia, Drodzy Synowie i Córki,
Pozdrowienie i Apostolskie Błogosławieństwo!
Ineffabilis Deus (Niewysłowiony Bóg) – Pius IX (Dogmat o Niepokalanym Poczęciu)
W sposób nieporównywalny z całym stworzeniem ogarnął Ją tak wielką miłością, że z całego i pełnego łaskawości serca znalazł sobie w Niej upodobanie. Dlatego daleko bardziej niż wszelkie duchy anielskie oraz wszystkich świętych obdarzył Ją w sposób tak cudowny bogactwem wszelakich niebieskich darów, zaczerpniętych ze skarbca Boskości, że zawsze całkowicie wolna od wszelkiej zmazy grzechu oraz cała piękna i doskonała odznacza się taką pełnią niewinności i świętości, iż w żaden sposób większa – poza Bogiem – jest nie do pomyślenia, i której nikt oprócz Boga nie może myślą ogarnąć.
Niepokalane Poczęcie – Słownik Apologetyczny
Pod tą nazwą rozumiemy przywilej nadprzyrodzony, na mocy którego Najświętsza Maryja Panna, począwszy od pierwszej chwili połączenia rozumnej swej duszy z ciałem, została zachowana i wolna od grzechu pierworodnego, podczas gdy wszyscy inni potomkowie Adama bywają tym grzechem zmazani.
Nauka o Dziewiczości Maryi – św. Tomasz z Akwinu
Czasopismo Któż jak Bóg rozpoczęło nowy cykl, którego zadaniem jest przyczynienie się do rozkrzewiania Miłości ku Bożej Matce. W tym też celu, w ramach poznawczych, zostaną zaprezentowane tłumaczenia tekstów tych świętych, którzy wybitnością swego nauczania w tej materii bardzo przyczynili się do ukazania Chwały Maryi i którzy sami zyskali tytuł Doktorów Kościoła. Pierwszym z nich jest św. Tomasz z Akwinu (żyjący w latach 1225-1274), który przedstawi zagadnienia o Dziewiczości Matki Bożej i o Zwiastowaniu Błogosławionej Dziewicy.
Św. Tomasz zadaje więc pytanie: Czy była Ona Dziewicą podczas poczęcia?